Aby w pełni zrozumieć cykl prac Wojtka Woźniaka, trzeba najpierw poszukać odpowiedzi na pytanie dlaczego
w tytule wystawy posłużył się niemodnym, trącącym ckliwością słowem "Sentymenty". Ano, chyba dlatego, że poza
czułostkową nostalgią sentyment przynosi nam w darze także pochwałę prymatu uczuć nad rozumem i powrót do
pierwotnej prostoty życia. Wybór aparatu otworkowego, czyli najprymitywniejszej metody obrazowania
nie posiłkującej się w ogóle obiektywem zdaje się to dobitnie potwierdzać. Fenomen camera obscura czyli obraz
utworzony przez zwykłą dziurkę istnieje wszakże od początku świata, a ściślej światła i ciemności. Wszakże każda
dziurka,szczelina, pękniecie, szparka, prześwit może wytworzyć w sprzyjających okolicznościach obraz.
Można by nawet założyć, że to nie ludzkość spogląda na świat lecz świat nas podpatruje milcząco i nieustannie
poprzez miliardy niezauważalnych, wszechobecnych dziurek.
W "Sentymentach" Wojtka Woźniaka wyraźnie dominuje nuta autobiograficzna. Są one wyrazistą próbą
zmierzenia się z upływem czasu tak na poziomie osobistym jak i cywilizacyjnym. Obrazy otworkowe charakteryzuje
naturalna miękkość i łagodność konturów, są oniryczne i bajkowe. Tymczasem Wojtek kieruje swoją dziurkę ku
wspomnieniom z miejsc swej młodości, które jego pamięć przechowała w postaci zapewne dość idyllicznej jak
np: kąpielisko czy sztuczne lodowisko. Okazuje się, że fotografie tych miejsc są obrazami cywilizacyjnej zapaści: ruiny
i chaosu; tak jakby Wojtek postanowił pozbyć się sielskich złudzeń nawarstwionych we wspomnieniach.
I nawet kiedy fotografuje dworzec odnoszę wrażenie, jakby żaden pociąg nie miał już tu nigdy przyjechać, lub też jakby
nie było możliwości by wyjechać stąd gdzie indziej. Autor, pokazując nam świat opuszczony przez człowieka świat,
w którym było kiedyś miejsce na przyjemność, radość i odpoczynek stawia ważne pytanie o powód tak radykalnej
i szybkiej zmiany w otaczającej nas przestrzeni. Bydgoskie lodowisko "Torbyd" nie jest wszakże wyjątkiem, podobny
los spotkał np: poznańską "Bogdankę" czy wrocławski "Torpiast". Trwałość mozolnie konstruowanej przez ludzkość
doskonałości okazuje się być iluzją. Postęp i progres mielą materię z coraz większa szybkością, zaciekłością
i odczuwalnymi przez wszystkich tego procesu skutkami. W szerszym kontekście Woźniaka interesuje najwyraźniej
przestrzeń miejska i jej ewolucja, skoro nie waha się skierować swej kamery na Muzeum na przykład; czyli skarbnicę
sztuki, historii i zbiorowej pamięci. Ten gest w konsekwencji jest poważnym pytaniem o sens uprawiania i gromadzenia
sztuki w dzisiejszych czasach.
Wojtek nieśpiesznie przesącza czas i przestrzeń przez dziurkę swej drewnianej skrzynki, pozwalając by świat
przedstawił się sam w swej elementarnej formie. Czarno białe negatywy wielkoformatowe odbija później
w bezpośrednim kontakcie z papierem fotograficznym bez udziału powiększalnika i bez żadnych manipulacji.
W dzisiejszych czasach trzeba odwagi by stworzyć zwyczajnie piękne fotografie...
„Zwyczajnie piękne fotografie” Bogdan Konopka, Paris 14.03.2013.
Wojciech Woźniak ur. 5 maja 1964 r. w Bydgoszczy. Fotografik i muzyk. Członek Związku Polskich Artystów
Fotografików. Od 1996 r. fotograf w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. W latach
1995-2005 współorganizator Przeglądu Fotografii Bydgoskiej (BWA, Bydgoszcz). Autor kilkunastu wystaw
indywidualnych, m.in. „Outside-Inside” (Młyny Rothera, Wyspa Młyńska, Bydgoszcz, 2006) oraz uczestnik
kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i na świecie. Ważne cykle prac: „Krótka opowieść o miłości i tęsknocie”
(2001), „Ogrody wyobraźni” (2004), „Droga” (1997-2005), „Pamiątki” (2005), „Przybysz”(2010), „Sentymenty”
(2013) oraz „Duży pokój”(2013). Współzałożyciel i basista zespołów muzycznych: Variete i The Cyclists.
Laureat I nagrody na Międzynarodowym Biennale Fotografii Artystycznej, ASP, Lwów 2008. Uhonorowany odznaką
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej „Zasłużony dla kultury polskiej”.
Stypendysta Prezydenta Miasta Bydgoszczy - 2013.
Wojciech Woźniak Sentymenty
Termin: 19 czerwca - 18 lipca 2014
Galeria Obok ZPAF
pl. Zamkowy 8, Warszawa
